ترجمه تخصصی

گرامر یا Grammar به معنی ساختار و سیستم یک زبان است یا به عبارت دیگر همان دستور زبان خودمان. گرامر انگلیسی مهمترین بخش در یادگیری زبان انگلیسی و توانایی ترجمه متن است که به تمام شاخه‌های آن از جمله  مکالمه، نگارش، درک مطلب و در سطوح بالاتر نامه‌نگاری، روزنامه‌نگاری، آیلتس و تافل به میزان زیادی مرتبط می‌شود. و در نهایت به ترجمه انواع مختلف متون همچون ترجمه سیاسی، ادبی، مطبوعاتی، فنی، مهندسی، پزشکی و غیره. گرامر زبان انگلیسی پایه تسلط بر زبان انگلیسی است.  گرامر مؤثرترین عامل بهبود برقراری ارتباط و مهارت های نوشتاری است. یک عامل مشترک بین تمامی افراد در سراسر جهان اینست که آنها یاد گرفته اند قبل از اینکه گرامر را یاد بگیرند، صحبت کردن را یاد بگیرند. 

برای درک مکالمه و  انجام صحیح ترجمه مقاله باید به گرامر و دستور زبان انگلیسی مسلط باشیم

انواع گرامر در زبان انگلیسی

انواع اصلی گرامر در زبان‌انگلیسی دو مورد است: گرامر نوشتاری و گرامر محاوره ای. شاید پایه و اساس هر دو یکسان باشد، اما کاربرد هر کدام متفاوت است. دستور زبان مورد استفاده در نوشتن انگلیسی کمی پیچیده تر و رسمی است، در صورتی که شما می توانید راه میانبری در گفتار انگلیسی داشته باشید. توجه تفاوت ها یکی از گام های به دست آوردن تسلط به زبان انگلیسی است.

در فرآیند یادگیری زبان‌انگلیسی گرامر یا دستور زبان مانند یک دوست در کنار شماست و به شما کمک می کند تا مراحل رشد را پله پله طی کنید و مطالب زیادی را یاد بگیرید.

اجزای کلام در مقالات و جملات انگلیسی به طور تخصصی به هشت بخش تقسیم میشود

1-اسم 

2- ضمیر

3-صفت

4-فعل

5-قید

6-حرف ربط

7-حروف اضافه

زمان‌ها در زبان انگلیسی

زمان انگلیسی از نظر تعدد زمان‌ها گرامری (tenses) یکی از پیچیده‌ترین زبان‌های دنیا به‌شمار می‌رود. اصلی‌ترین زمان‌های زبان انگلیسی عبارتند از:

• زمان حال ساده (Present simple): در اصلی‌ترین کاربرد، تکرار و تسلسل یک عمل در طول زمان را نشان می‌دهد. این زمان همچنین برای نشان دادن واقعیت‌های فیزیکی و بیان حقایق هم استفاده می‌شود.
• زمان گذشته ساده (Past simple): در اصلی‌ترین کاربرد، یک عمل انجام شده در گذشته یا چیزی موجود در گذشته را نشان می‌دهد. با تأکید بر این موضوع که این عمل تمام شده، یا آن چیز دیگر وجود ندارد.
• زمان حال استمراری (Present Continues): از این زمان در اصلی‌ترین کاربرد برای نشان دادن عملی که همین حالا در حال رخ دادن است استفاده می‌شود. از این زمان همچنین برای اشاره به آینده نزدیک یا فعالیتی برنامه‌ریزی شده در آینده استفاده می‌شود.
• زمان حال کامل (Present Perfect): از این زمان در اصلی‌ترین کاربرد برای اشاره به عملی در گذشته‌استفاده می‌شود. با تأکید بر این موضوع که آن عمل به صورت کامل انجام شده و بر روی حال تأثیر گذاشته است. 
• زمان گذشته‌استمراری (Past Continues): از این زمان برای نشان دادن عملی در گذشته‌استفاده می‌شود. با تأکید بر اینکه آن عمل برای مدتی مشخص به طول انجامیده یا در طول انجام آن عمل اتفاقی مشخص (در زمان گذشته ساده) رخ داده است.